...อาถรรพณ์เกี่ยวกับสถานที่...
...วาระสุดท้ายของบังทอง...
...ในสามก๊กฉบับเจ้าพระยาพระคลัง[หน]ได้เล่าไว้ว่า...
"ครั้นเมื่อบังทองมาถึงซอกเขา...เห็นทางนั้นแคบคับขันนัก...แล้วมีต้นไม้ชัฎทั้งสองข้างรกชิดไป...ก็คิด
กริ่งใจชักม้าหยุดอยู่ จึงถามว่า...ตำบลนี้ชื่อใด...ทหารชาวเมืองเสฉวนซึ่งเข้าเกลี้ยกล่อมอยู่ด้วยจึงบอกว่า...ที่นี่ชื่อลกห้องโห...
บังทองได้ฟังจึงคิดว่า...ตัวเราอาจารย์แต่งนามไว้ให้ชื่อว่า ฮองซู แลทางจะออกจากซอกเขานี้เป็นท้องทุ่ง...ธรรมดาว่าหงษ์นั้นแม้จะตกทุ่งก็มิอาจบินไปได้...ตัวเราก็ได้ชื่อว่านามหงส์จะตกลงท้องทุ่งนี้ก็จะมีอันตราย...คิดสะดุ้งใจ...ดังนั้นแล้วก็ให้ทหารถอยคืนออกมา...พอทหารเตียวหยิมจุดประทัดขึ้นโห่ร้อง...
ยิงเกาทัณฑ์กระหนาบระดมมาทั้งสองข้างทาง...ก็ถูกบังทองตกม้าลงถึงแก่ความตาย...ทหารทั้งปวงต่างคนก็ตื่นแตกเป็นอลหม่านไปสิ้น...แลขณะนั้นบังทองถึงแก่ความตายนั้นอายุได้ ๓๖ ปี..."
...บ้านเกิดของเล่าปี่...
...ในสามก๊กเล่าถึงอาถรรพณ์ที่บ้านเกิดของเล่าปี่ว่า...
"แลเล่าปี่นั้นเป็นบุตรเล่าเหง...เล่าเหงนั้นเป็นเชื้อพระวงศ์ของพระเจ้าฮั่นเก็งเต้...เล่าเหงตาย...ยังแต่ภรรยา...เล่าปี่ผู้บุตรมีกตัญญูรักษามารดามิให้อาทร...แลเล่าปี่กับมารดาเป็นคนเข็ญใจ...ไร้ทรัพย์...ทอเสื่อขายเลี้ยงชีวิต...บ้านที่เล่าปี่อยู่นั้นชื่อบ้าน...เล่าซองฉุน...อยู่ใกล้เมืองตุ้นก้วน...เรือนนั้น...อยู่ริมต้นหม่อน...หม่อนนั้นสูงประมาณแปดวาเศษ...กิ่งนั้นเป็นพุ่มดังฉัตร...มีหมอดูคนหนึ่งเดินมาเห็นภูมิบ้านแล
ต้นหม่อนต้องตำรา...จึงทายว่าบ้านนี้ผู้มีบุญอยู่...เล่าปี่เมื่อยังเด็กอยู่นั้นเล่นกับลูกชาวบ้านทั้งปวง เล่าปี่
จึงกล่าวว่า...ถ้ากูได้เป็นเจ้า...กูจะเอาต้นหม่อนต้นนี้ไปทำคันเศวตฉัตรกั้น...เล่าอ้วนกีผู้เป็นอาได้ยิน...
เล่าปี่ว่าประหลาด...จึงชมเล่าปี่ว่าจะมีบุญเป็นมั่นคง...
...คลองเสือตาย...
...เสือจำเรียง ปางมณี...ซึ่งมีชื่อว่าขุนโจรห้านัด...มีคาถาอาคมขลัง...สามารถหลบหนีจากวงล้อมตำรวจ
ไปได้ทุกครั้ง...ครั้งสุดท้ายไปจนมุมตำรวจที่อำเภอบางพลี...จังหวัดสมุทรปราการที่...คลองเสือตาย...
เพราะเนื่องจากชื่อเป็นอาถรรพณ์...จึงทำให้เสือจำเรียงต้องจบชีวิตลงที่นั่น...
...ในเรื่องแรก...ข้อสังเกตุกล่าวคือเรื่องชื่อเสียงก็ต้องควรเอามาเกี่ยวข้อง...บังทองนำทหารผ่าหุบเขา
ชื่อตำบลว่า"หงษ์ตาย" ก็เลยจบชีวิตอยู่ตรงจุดนั้นทั้งกองทัพ...เป็นเพราะไม่ได้ศึกษาชื่อของภูมิประเทศ
มาก่อน...จึงได้พลาดพลั้งเสียชีวิตไป...
...ในเรื่องที่สอง...ข้อสังเกตุ...ซินแสหรือผู้เชี่ยวชาญในศาสตร์...ฮวงจุ๊ย...มีความรู้ทางสิ่งแวดล้อม
เห็นภูเขาเป็นรูปมังกร...รูปหงษ์...รูปเต่าฯลฯก็สามารถทายทักได้ว่า...บ้านที่อยู่ในอาณาบริเวณนี้...
จะประสพกับความรุ่งเรืองต่อไป...เช่นเมื่อผ่านบ้านของเล่าปี่สมัยที่ยังเยาว์วัย...เห็นต้นหม่อนเป็นรูป
ฉัตรอยู่หน้าบ้าน...ก็ทายว่าเจ้าของบ้านหลังนี้...จะมีอำนาจวาสนาต่อไปในภายภาคหน้า...
...ในเรื่องที่สาม...เพราะไม่ได้เรียนรู้เรื่องชื่อสถานที่...เสือจำเรียง ขุนโจรห้านัด ซึ่งเคยยิงตำรวจตายมา ๕ นาย...ซอกซอนหลบหนีตำรวจไปได้อย่างปาฏิหาริย์ทุกครั้ง...ที่สุดก็ต้องไปจบชีวิตที่บางพลี...ตรง
คลอง...เสือตาย...ด้วยฝีมือนายตำรวจบ้านนอกที่ไม่รู้กิตติศัพท์ขุนโจรรายนี้มาก่อน...เสือจำเรียงจึงต้อง
จบชีวิตลงในชื่อตำบลที่เป็นอัปมงคลแก่ตน...
...ในเรื่องแรก...ข้อสังเกตุกล่าวคือเรื่องชื่อเสียงก็ต้องควรเอามาเกี่ยวข้อง...บังทองนำทหารผ่าหุบเขา
ชื่อตำบลว่า"หงษ์ตาย" ก็เลยจบชีวิตอยู่ตรงจุดนั้นทั้งกองทัพ...เป็นเพราะไม่ได้ศึกษาชื่อของภูมิประเทศ
มาก่อน...จึงได้พลาดพลั้งเสียชีวิตไป...
...ในเรื่องที่สอง...ข้อสังเกตุ...ซินแสหรือผู้เชี่ยวชาญในศาสตร์...ฮวงจุ๊ย...มีความรู้ทางสิ่งแวดล้อม
เห็นภูเขาเป็นรูปมังกร...รูปหงษ์...รูปเต่าฯลฯก็สามารถทายทักได้ว่า...บ้านที่อยู่ในอาณาบริเวณนี้...
จะประสพกับความรุ่งเรืองต่อไป...เช่นเมื่อผ่านบ้านของเล่าปี่สมัยที่ยังเยาว์วัย...เห็นต้นหม่อนเป็นรูป
ฉัตรอยู่หน้าบ้าน...ก็ทายว่าเจ้าของบ้านหลังนี้...จะมีอำนาจวาสนาต่อไปในภายภาคหน้า...
...ในเรื่องที่สาม...เพราะไม่ได้เรียนรู้เรื่องชื่อสถานที่...เสือจำเรียง ขุนโจรห้านัด ซึ่งเคยยิงตำรวจตายมา ๕ นาย...ซอกซอนหลบหนีตำรวจไปได้อย่างปาฏิหาริย์ทุกครั้ง...ที่สุดก็ต้องไปจบชีวิตที่บางพลี...ตรง
คลอง...เสือตาย...ด้วยฝีมือนายตำรวจบ้านนอกที่ไม่รู้กิตติศัพท์ขุนโจรรายนี้มาก่อน...เสือจำเรียงจึงต้อง
จบชีวิตลงในชื่อตำบลที่เป็นอัปมงคลแก่ตน...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น