ผมมีคาถาอยู่บทหนึ่งซึ่งเป็นของหลวงพ่อเงิน คาถาบทนี้ท่านใช้อยู่เป็นประจำในระหว่างเดินท่องธุดงค์ เมื่อระยะแรกที่ท่านเป็นพระนวกะ {พระใหม่}อยู่ท่านเคยเดินธุดงค์ป่าแห่งหนึ่ง ในขณะนั้นกลุ่มทหารกำลังฝึกภาคอยู่ แถวนั้นฝังระเบิดบกไว้เป็นจำนวนมาก และอยู่ในระหว่างซ้อมการรบอยู่พอดี ระหว่างทหารกำลังฝึกบทโจมตีข้าศึก ได้เห็นพระเดินอยู่ตรงจุดจู่โจม จึงสั่งระงับการจู่โจมแต่ปรากฏว่าไม่ทันการลูกกระสุนปืนวิ่งเข้าสู่เป้าราวกับห่าฝน สร้างความแตกตื่นตกใจให้กับเหล่าทหารเป็นอย่างมาก หลังจากสิ้นเสียงปืนลงไป เหล่าทหารก็รีบวิ่งตรูกันไปที่เป้าจู่โจมอย่างเครียด! เพราะคิดกันว่า บาปกรรมครั้งนี้คงจะตกอยู่กับพวกตนเป็นแน่แท้ พอถึงที่เกิดเหตุ ท่ามกลางควันขโมง ในความเลือนลางเห็นพระหนุ่มยังคงเดินอย่างสำรวมต่อไปอย่างไม่หยุดยั้ง จนค่อยๆลับสายตาเหล่าทหารทั้งหลายไปอย่างสงบ.....
นะโม ๓จบ.
* นะโมพุทธายะ นะมะพะธะ ติหังจะโต โลธิพรหมาเทวะตา ๑ ภาวนา ๓ จบ ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น